بررسی تنش ایجاد شده درPDL دندان های قدامی مگزیلا به هنگام اعمال نیروی اینتروزیو در دیستال دندان نیش

چکیده زمینه : روش اجزای محدود یکی از روش‎های دقیق جهت بررسی پاسخ‎های دندان به نیروهای ارتودونسی است. هدف : مطالعه به‎منظور تعیین تنش ایجاد شده در لیگامان پریودنتال(PDL) دندان‎های قدامی هنگام اعمال نیروی اینتروزیو در دیستال دندان نیش فک بالا انجام شد. مواد و روش‎ها : در این مطالعه تجربی که در دانشکده دندان‎پزشکی مشهد انجام شد، تصاویر دو بعدی دندان‎های میانی، کناری و نیش فک بالا توسط نرم افزار Solid works به تصاویر سه بعدی تبدیل شدند. سپس PDL و استخوان آلوئول اطراف دندان‎ها ایجاد شد. دندان‎های قدامی روی قوس ایده‌آل با زاویه مناسب قرار گرفت و در سطح لبیال آنها سیم چهارگوش با اتصال سخت به دندان‎ها قرار داده شد. این مدل‎ها توسط نرم افزار MSC-NASTRAN به مدل اجزای محدود تبدیل شد. سپس روی سیم متصل به دندان‎ها در قسمت دیستال دندان نیش نیروی اینتروزیو 35 گرمی اعمال شد و نرم افزار MSC-PATRAN آن را تحلیل کرد. یافته‎ها : هنگام اعمال نیروی اینتروزیو در دیستال دندان نیش، حداکثر تنش (2mm/N 3-10*38/8) در PDL دندان نیش و حداقل تنش (2mm/N 6-10*6/7) در PDL دندان میانی دیده ‎شد. نتیجه‎گیری : اتصال نیروی اینتروزیو در دیستال دندان نیش به‎علت ایجاد حرکت اینتروزیو همراه با حرکت لبیودیستالی، توزیع تنش غیر یکنواختی را در ناحیه قدامی ایجاد می‎کند و نقطه مناسبی جهت اعمال نیروی اینتروزیو نیست.